Vandaag hebben we Lima verkend met hulp van Martin en zijn zwager (Ruben, spreek uit: Roebén) Martin had een luxe bus gehuurd, die we - met chauffeur - twee dagen ter beschikking hebben. Voor minder dan zeven dollar per persoon ben je klaar. Lima is een enorme stad waar bijna 9 miljoen mensen leven en werken. Er is een (relatief kleine) rijke bovenklasse, die geld voldoende hebben en niet worden geplaagd door de economische krisis. Een onderklasse, die in armoede leeft en die je ziet zoeken op vuilnisbelten en een zeer omvangrijke middenlaag, die bestaat uit overheidsmensen, militairen en politie en heel veel zelfstandig ondernemertjes. Twee mooie voorbeelden als illustratie: Officieel openbaar vervoer bestaat er niet. Wel krioelen er duidenden taxi's en kleie en grote bussen door de stad. Een willekeurige man huurt voor één dag zo'n busje en vervoerd die dag reizigers mee door de gigantisch uitgestrekte stad. Meestal staat er nog een kompaan bij de deur, die ervoor zorgt, dat je naar binnen trekt, als dat nodig is. aan het eind van de dag heeft de chauffeur letterlijk 7 á 8 sol verdiend (= 2 euro) waarvan hij weer enkele dagen kan leven. Dat geld ook voor de taxichauffeurs. een taxirit van ons hotel naar het centrum duurt al gauw 45 minuten en 0mgerekend 0,75 eurocent. Dagelijkse levensbehoeften zijn voor onze begrippen erg goedkoop. Voor 10 euro eet je een compleet menu inclusief een hele fles wijn. in een restaurant. Een flesje water kost 0,25 eurocent en afdingen mag, maar doe ik niet uit een soort van schaamte. Wie weet komt dat nog. De duurdere goederen zijn minder voordelig en worden betaald in dollars, de tweede officiële munteenheid. Maar die zijn door de midenklasse nauwelijks betaalbaar. Het tweede voorbeeld zijn handelaren in auto's en en auto-onderdelen. Een inwoner van Lima komt op het idee om auto-onderdelen te verkopen. Als hij daar goed aan verdient zal zijn buurman op hetzelfde idee komen. Alle mannen in de straat en buurt zien het succes en gaan dat navolgen. Binnen de kortste tijd kunnen er honderden kleine werkplaatsen in dezelfde buurt ontstaan. Lima is op spaanse wijze (zoals in New York) in woonblokken verdeeld. Als je door zo'n buurt rijdt, zie je tientallen blokken met één lange aanéénschakeling van werkplaatsjes en schuurtjes. Het lijkt wel of alle mannen daar de gehele dag op een stoel voor hun nering zitten te wachten op klandizie. Na een rit van 40 minuten door de stad kwamen we in het centrum, waar we eerst de aflossing van de wacht op de Plaza de Mayor hebben bekeken. Daarna naar de kathedraal van Lima, waar de spaanse ontdekker Pizzaro van Peru vereerd wordt. Een indrukwekkende bezienswaardigheid is de Monasterio de San Fransico, een immens klooster waar nog 45 Franciscaner monniken wonen, met een zeventiende eeuwse bibliotheek, maar waar vooral de catacomben, die tot in 1800 de begraafplaats van Lima vormden, een bezoek waard zijn. Er liggen honderdduizende schedels en botten in putten en schachten van 5 tot 12 meter diep opgeslagen. zij vormen de fundamenten van de later gebouwde kathedraal. Via een chinees restuarant, dat er hbeel anders uitziet dan in Holland, zijn we doorgereist naar de kust, alwaar we een mooi uitzict hadden op de (niet zo aantrekkelijke) stranden. bij het invallen van het duister hebben we de rest van de avond doorgebracht in een park met fonteinen en waterorgels, waar elke avond een spectaculair schouwspel is te zien met musiek, laser en gekleurde lampen. Er is nog veel meer te melden, maar dit was het weer voor vandaag. Zie ook de foto's en video hieronder.
vrijdag 20 februari 2009
Dag 2 19 februari
Vandaag hebben we Lima verkend met hulp van Martin en zijn zwager (Ruben, spreek uit: Roebén) Martin had een luxe bus gehuurd, die we - met chauffeur - twee dagen ter beschikking hebben. Voor minder dan zeven dollar per persoon ben je klaar. Lima is een enorme stad waar bijna 9 miljoen mensen leven en werken. Er is een (relatief kleine) rijke bovenklasse, die geld voldoende hebben en niet worden geplaagd door de economische krisis. Een onderklasse, die in armoede leeft en die je ziet zoeken op vuilnisbelten en een zeer omvangrijke middenlaag, die bestaat uit overheidsmensen, militairen en politie en heel veel zelfstandig ondernemertjes. Twee mooie voorbeelden als illustratie: Officieel openbaar vervoer bestaat er niet. Wel krioelen er duidenden taxi's en kleie en grote bussen door de stad. Een willekeurige man huurt voor één dag zo'n busje en vervoerd die dag reizigers mee door de gigantisch uitgestrekte stad. Meestal staat er nog een kompaan bij de deur, die ervoor zorgt, dat je naar binnen trekt, als dat nodig is. aan het eind van de dag heeft de chauffeur letterlijk 7 á 8 sol verdiend (= 2 euro) waarvan hij weer enkele dagen kan leven. Dat geld ook voor de taxichauffeurs. een taxirit van ons hotel naar het centrum duurt al gauw 45 minuten en 0mgerekend 0,75 eurocent. Dagelijkse levensbehoeften zijn voor onze begrippen erg goedkoop. Voor 10 euro eet je een compleet menu inclusief een hele fles wijn. in een restaurant. Een flesje water kost 0,25 eurocent en afdingen mag, maar doe ik niet uit een soort van schaamte. Wie weet komt dat nog. De duurdere goederen zijn minder voordelig en worden betaald in dollars, de tweede officiële munteenheid. Maar die zijn door de midenklasse nauwelijks betaalbaar. Het tweede voorbeeld zijn handelaren in auto's en en auto-onderdelen. Een inwoner van Lima komt op het idee om auto-onderdelen te verkopen. Als hij daar goed aan verdient zal zijn buurman op hetzelfde idee komen. Alle mannen in de straat en buurt zien het succes en gaan dat navolgen. Binnen de kortste tijd kunnen er honderden kleine werkplaatsen in dezelfde buurt ontstaan. Lima is op spaanse wijze (zoals in New York) in woonblokken verdeeld. Als je door zo'n buurt rijdt, zie je tientallen blokken met één lange aanéénschakeling van werkplaatsjes en schuurtjes. Het lijkt wel of alle mannen daar de gehele dag op een stoel voor hun nering zitten te wachten op klandizie. Na een rit van 40 minuten door de stad kwamen we in het centrum, waar we eerst de aflossing van de wacht op de Plaza de Mayor hebben bekeken. Daarna naar de kathedraal van Lima, waar de spaanse ontdekker Pizzaro van Peru vereerd wordt. Een indrukwekkende bezienswaardigheid is de Monasterio de San Fransico, een immens klooster waar nog 45 Franciscaner monniken wonen, met een zeventiende eeuwse bibliotheek, maar waar vooral de catacomben, die tot in 1800 de begraafplaats van Lima vormden, een bezoek waard zijn. Er liggen honderdduizende schedels en botten in putten en schachten van 5 tot 12 meter diep opgeslagen. zij vormen de fundamenten van de later gebouwde kathedraal. Via een chinees restuarant, dat er hbeel anders uitziet dan in Holland, zijn we doorgereist naar de kust, alwaar we een mooi uitzict hadden op de (niet zo aantrekkelijke) stranden. bij het invallen van het duister hebben we de rest van de avond doorgebracht in een park met fonteinen en waterorgels, waar elke avond een spectaculair schouwspel is te zien met musiek, laser en gekleurde lampen. Er is nog veel meer te melden, maar dit was het weer voor vandaag. Zie ook de foto's en video hieronder.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten